Kami ay nagkakilala sa isang kilos-protesta
Sa University of the East, doon sa Maynila,
Ang isyu noon ay pagtaas ng matrikula.
Hindi ko sya pansin at di kinilala,
Nasa isang tabi lang pero sa akin pala
ay nakakatulala na .
Tuloy pa rin ang
rali ng mga kasama,
Sa morayta, sa Legarda
hanggang sa Mendiola,
Kahit mahapdi sa tear gas ang aming mga mata
Ako pa rin ang tinitingnan nya!
Minsan , ang grupo namin ay nagbarikada
Sa aming paaralan, sa gawing Gastmabide ako napunta,
Doon daw nya ako unang napansin at nasilayan,
Palibhasa nga ako ay bago sa grupo
Kaya pansin agad ako ng loko!
Di naglaon, naging madalas aming kilos-protesta,
At lagi na rin kaming magkasama,
Hanggang sya sa akin ay lumapit
Upang magtapat ng pag ibig, kay lupit!
Agad akong humanga sa mga salita niyang matalinghaga,
Ay naku, ako ay kinilig at natuwa
Isa pala siyang tunay at kapani-paniwala;
Sa akin talagang siya
ay humanaga.
Nadala niya din ako sa long neck na Tanduay,
Tuwing walang pagkilos kami ay tumatagay;
Sa isang bahay ng kasamang taga-Sampalok,
Doon panay ang aming
gukgok.
Aba ang tinamaan ng lintek nang malasing,
Kinorner ako sa isang
sulok, mahalin ko raw siya at lahat iaalok;
Ako naman ay nagpakipot pero bumigay din opkurs,
Sa tanduay lamang pala magkakaayos .
Dalawampung taon na rin kaming nagsasama,
Walang pang kakupas-kupas ang aming pag sinta,
Di matitinag tulad ng isang matatag na barikada,
Tulad ng alak,
habang tumatagal lalong sumasarap.
Kaya hanggang ngayon ay tuloy pa rin ang happenings
Salat man sa yaman ay hindi hadlang sa amin
Basta pag ibig ay sadyang wagas
Tiyak magtatagal hanggang wakas.
Aanihin ang yaman kung nag mamaang- maangan naman?
Nanaisin ko pa ang kahirapan basta tunay ang pagmamahal,
Sa wagas na pag-ibig, sigurado ikaw makakamtan
Ang kaligayahang totoo at walang hanggan.
No comments:
Post a Comment