Larawan

Pabalik-balik...

Hinahatid, naglalakad sa batuhang daan,

Kung di lamang ubod nang tigas

Siguro’y nadurog na sa paulit-ulit  na pagyapak.

Paulit-ulit...

Araw-araw maghapong naghihintay,

At pagdating ng uwian

Sigurado kasama ka,

Binabalikan ang masasayang sandali

Pero usapa’y tila kay-igsi,

Nasisiyahan na sa isang sulyap

Sa may bintana

Habang ikaw’y papauwi.

Ilang taon na rin pala ...

Dito  sa luma mong larawan

Mukhang bata ka pang tingnan,

Walang pagod, walang hirap na nadarama

O pagsubok na inaalintana.

Tandang-tanda ko pa

Noong araw na tayo’y nagtagpo

Sa landas ng pagkakataon,

Doon sa lugar na sagrado

Nakilala natin ang bawat isa,

At nabuo nga ang samahang

Pinatibay ng panahon.

Saksi ang mga ibong malayang lumilipad,

Ang mga bulaklak na makulay

Kaaya-aya sa pamumukadkad.

Kaytagal nga palang maghintay

Kung di alam kung kailan darating

Kayhirap palang isipin ng mga bagay

Na sa iyong palagay ay di mangyayari.

Ngayon, wala na akong alinlangan,

Tinitingnan ko ang bago mong larawan,

May balbas ka na, at ang buhok mong

Dati’y kaykapal unti-unti nang numinipis;

Taglay mo na ang hinog na isip

At buo ang loob sa pagsisikhay

Tungo sa matagumpay nating buhay.