Sa Batuhang Ito

Dito sa batuhang ito

Ang hiling ko sana’y narito ka;

Kayhirap ihambing o ilarawan

Ang walang kahulilip na kagandahan

Ang kalikasan sa dalampasigan

Na aking napagmasdan.

Mayroon pa palang ganitong batis

Ang tubig ay lumalagaslas

At ubod nang lakas,

Humahampas sa nagpapang-abot

Na maliliit at malalaking bato,

Upang ang agos ay maipon

Sa isang alauli na animo hari --

Malakas at makapangyarihan

Inaangkin ang bawa’t tubig na nahigop

Subalit walang patumanggang

Bumabalik sa pinanggalingang karagatan.

Sa  buhanging aking tinapakan

Mga paa ko’y ibinaon sa kailaliman

Upang damhin ang garas ng mga butil

Mukhang pino kung pagmamasdan.

Ulit-ulit na ikinakaskas ang mga paa

Upang matanggal ang libag

na balato ng  matagal na pagkakabalot

Sa  medyas at sapatos.

Sa palad ko ang buhangin

Kapag aking dinadakot

Bumibitiw, at sa tubig

Parang bulang naglalaho;

Bawa’t butil pumipiglas

Kumakawala’t,napapalis

Kahit na pigiling pilit, umaalpas

Tila isang lumayang ibong pipit.

Kapag kami’y tumingala

Tanaw ang duyang umuuga,

Masasayang mga tao

Nakatingin sa ibaba

Pinagmamasdan ang isang talon

Sa talampas na kahanga-hanga,

Malalim at ubod-linis,

Nag-aanyaya ng pagsisid.

Mga puno sa paligid

Tila sumusukdol na sa langit

Pataasan, patayugan

Nang liwanag ng araw ay masilip;

Naglipana ang mga ibon,

Palipat-lipat, pabalik-balik

Pumapaswit, umaawit

Sa mga kahoy at siit.

Mga sangang sa tubig ay humahalik

Sumasalubong at natatangay

Ng mga trosong naaanod,

At mga batong nilulumot

Sa sapyok ng tubig lumilikha ng  tunog,

Isang musikang gumitaw sa pandinig

Kaya sumandaling  mga mata’y ipinikit,

Hanggang batakin ng pag-idlip.

Sa muling pagmulat, ako’y nagnilay

At pagbabalik tanaw sa mga biyaya

At gawa ng Maykapal.

Sa maghapong pananatili

Sa lugar na itinangi,

Hindi ko mapigilan

Ang magmuni-muni,

Umukilkil sa isip

Ang mga dating gawi

Nakaukit sa damdamin

Kayhirap ng abutin.